Seni Sevmekle Yetinemedim Ben !
bugüne kadar farkedemedıgım
Hatta oldugunu dahi bilmediğim Duyguların Eşiriyim sen gittiğinden beri
Korkularıma hapsettiğim yüreğim isyanlarda şu sıralar.
sanki senin gidişinin intikamını alırcasına atmakta yüreğim
olurda yıgılıp kalırsam senın o çok sevdiğin göğüsümün üstüne
olurda yitip gidersem bu alemden bilki gittiğim yerde beklemekteyim seni.
bilki Hiç bir göze karışmayacak gözlerim, hiçbir tende bozulmayacak yeminim
seni ilk günkü korkuyla, özlemle, heycan ve tarifsiz mutlulakla bekliyeceğim.
Seni izlemeyi nekadar çok severdim bilirsin,
senin mutlu olman çok isterdim bilirsin.
olurya bırakıpta gidersem bu alemde seni,
izlediğim tek şey sen olacaksın,
gülüşünle güleceğim,
olurda ağlarsan gözümü kapatıp öğle ağlıyacağım
yoksa bilirsi dayanamam ağlamana, 1 kere ölmüşün bidaha ölmeyi yediremem tuhuma...
SEni sevmekle yetinemedim ben,
bu yalnızlık artık boguyor beni.
Umutlarımın sonbaharında
teker teker solan hayallerimin düşme zamanı geldi.
Güneş artık ısıtamıyor gövdemi,
Ellerim bıraktıgında daha soguk
SÖzlerime anlam yükleyemiyorum,
Gözlerimde failimeçhul yaşlar...
İçimde Kapkara birşeyler var,
bazen Unutmak için çıldırasıya paralıyorum kendimi,
bazen Gözlerimi kapayıp saatlerce hayalını izliorum,
Sen bende nesin ?
içimdeki isyan mı ?
Ruhumdaki yara ?
Yada olmaması gereken AmA devamlı Olması İçin savaş verdiğim bi zafer mi ?
Bilmiyorum....
Kimsesiz, YapaYAlnız yitiriyorum kendimi.
Keşkelere Sıgınmakdan yoruldum,
Angelirde Unutursam Seni
İŞte ozaman SAkın Aramaya KALkma Bu Dünyada Bulamazsın beni.
C.tesi Haz. 06, 2009 5:10 pm